مسیح دانشوری درسال 1278 در ترشیز (کاشمر سابق) به دنیا آمد . وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به اتمام رساند و سپس جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت. پدر دكتر مسيح دانشوري از اهالي نيشابور؛ پزشکی برجسته، مشهور و ملقب به «حافظ الصحه مجدالحكماء» بود.
سه سال بعد از تولد مسيح،‌ خانواده وي از نيشابور به ترشيز مي‌روند و در آنجـا سكونت مي‌كنـند. مسيــح تا كــلاس 6 دبستان در ترشيز تحصيل مي‌كند و بعد پدرش وي را براي ادامه تحصيل به مشهد مي‌فرستد. بعد از دو سال تحصيل در مشهد،‌ مسيح دانشوري به تهران می رود و در مدرسه «سن لوئي» تحصيلات خود را تا 17 سالگي ادامه مي دهد.
مسيح در همان سال به پدر خود اصرار کرد كه بايد در رشته طب تحصيل كند و براي اين كار بايد به فرنگ برود. پدرش وي را در سال 1302 به فرانسه فرستاد تا در رشته طب به تحصيل ادامه دهد.

دكتر مسيح دانشوري پس از خاتمه تحصيلات در رشته بيماريهاي ريوي و سل از فرانسه مراجعت کرد و بيمارستان مسيح دانشوري فعلي را محلي مناسب براي تبديل به يك مركز استراحت و درمان بيماران مبتلا به سل يافت و در اين زمينه تلاش فراواني كرد و در 26 مرداد ماه 1316 شمسي اين مركز رسما به عنوان آسايشگاه سل شاه آباد افتتاح شد. پس از آن دكتر مسيح دانشوري به معالجه و درمان بيماران مبتلا به سل پرداخت و در اين راه زحمات فراوانی کشید.
بنظر می‌رسد دکتر پس از مراجعت به ایران، با توجه به کوچک بودن شهر کاشمر و از سوی دیگر احساس این که در پایتخت بیش از شهرستان به وجود او نیاز است در تهران ماند و به مداوای بیماران مشغول شد.
از جمله بیمارانی که با تلاش وی از مرگ نجات یافتند شخصی به نام "رزاق منش" بود که از ثروتمندان پایتخت به شمار می‌آمد. لذا پس از بهبود با کمک یکدیگر بیمارستان رزاق منش را در تهران احداث نمودند. وی در تاسیس چند بیمارستان دیگر همچون بیمارستان ابوعلی و بیمارستان فیروزآبادی نقش محوری داشت.
مسیح دانشوری سرانجام در سال 1347 در تهران درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.